Z zakonu Benedyktynów w Lubiniu. Jako wikariusz w Ostrowie ubiegał się o probostwo w Ołoboku, po śmierci ks. Edmunda Basińskiego – zmarłego 20 kwietnia 1834 r. Ksieni zakonu cysterek w Ołoboku dała zgodę (prezentę) ks. Żgalińskiemu, jednak spotkało się to ze sprzeciwem opata benedyktynów w Lubiniu. W efekcie ks. Żgaliński objął probostwo w Mikstacie. Na wieść o śmierci 27 grudnia 1837 r. kolejnego proboszcza ołobockiego – ks. Szymona Jabczyńskiego – ks.Żgaliński ponownie ubiegał się o beneficjum ołobockie. Jednak tym razem nie uzyskał zgody ksieni Rozalii Korczyńskiej. Odmowę dla ks. Żgalińskiego uzasadniała brakiem u niego znajomości języka niemieckiego. A ta umiejętność – w jej ocenie – przydatna byłaby do załatwiania spraw służbowych. (S. Karwowski, Klasztor pp cystersek w Ołoboku, w: Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego, Tom XXVI, Poznań 1900, s.97). Ks. Żgaliński pozostał więc na probostwie mikstackim do swojej śmierci w dniu 06 lipca 1841 r. i pochowany został w kościele św. Rocha (AAP, DA XXIII 12 s. 6).