Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych

02.11.2012r.

     2 listopada Kościół wspomina wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy poprzedzili nas w drodze do Domu Ojca, a którzy przebywają w czyśćcu. Możemy im pomóc poprzez nasza modlitwę, ofiarowane za nich odpusty. W tych dniach nawiedzamy cmentarze, pochylamy się nad grobami naszych rodziców, dziadków, rodzeństwa, nauczycieli, kapłanów i tych, których Pan postawił na ścieżkach naszego życia. Zapalamy znicze, przynosimy kwiaty i dar modlitwy wypływający z naszej miłości i wdzięczności dla tych, którzy przekazali nam życie, wiarę, tradycje, wprowadzali nas w świat wartości chrześcijańskich. Przychodzimy i pochylamy się w zadumie nad ich mogiłami, bo miłość jest silniejsza niż śmierć.
     W tym dniu Msze Święte w kościele Świętej Trójcy o godzinie 10:00 i 16:30. Po Mszy Świętej o godz. 10:00 procesja za zmarłych. Natomiast o godz. 19:00 zostanie odprawiona Msza Święta w Sanktuarium Świętego Rocha.
     „Obchód Dnia Zadusznego zainicjował w 998 r. św. Odylon (+ 1048) - czwarty opat klasztoru benedyktyńskiego z Cluny (Francja). Praktykę tę początkowo przyjęły klasztory benedyktyńskie, ale wkrótce za ich przykładem poszły także inne zakony i diecezje. W XIII w. święto rozpowszechniło się na cały Kościół Zachodni. W wieku XIV zaczęto urządzać procesję na cmentarz do czterech stacji. Piąta stacja odbywała się już w kościele, po powrocie procesji z cmentarza. Przy stacjach odmawiano modlitwy za zmarłych i śpiewano pieśni żałobne. W Polsce tradycja Dnia Zadusznego zaczęła się tworzyć już w XII w., a z końcem wieku XV była znana w całym kraju. W 1915 r. papież Benedykt XV, na prośbę opata-prymasa benedyktynów zezwolił, aby tego dnia każdy kapłan mógł odprawić trzy Msze święte: w intencji poleconej przez wiernych, za wszystkich wiernych zmarłych i według intencji Ojca Świętego. Za pobożne odwiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada i jednoczesną modlitwę za zmarłych można uzyskać odpust zupełny”.
(Podano za: http://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-02.php3)
     W encyklice Spe salvi( O chrześcijańskiej nadziei) Benedykt XVI napisał: „Duszom zmarłych można jednak dać «pokrzepienie i ochłodę» poprzez Eucharystię, modlitwę i jałmużnę. W ciągu wszystkich wieków chrześcijaństwo żywiło fundamentalne przekonanie, że miłość może dotrzeć aż na tamten świat, że jest możliwe wzajemne obdarowanie, w którym jesteśmy połączeni więzami uczucia poza granice śmierci. To przekonanie również dziś pozostaje pocieszającym doświadczeniem. Któż nie pragnąłby, aby do jego bliskich, którzy odeszli na tamten świat, dotarł znak dobroci, wdzięczności czy też prośba o przebaczenie? (...) Nikt nie żyje sam. Nikt nie grzeszy sam. Nikt nie będzie zbawiony sam. Nieustannie w moje życie wkracza życie innych: w to, co myślę, mówię, robię, działam. I na odwrót, moje życie wkracza w życie innych: w złym, jak i w dobrym. Tak więc moje wstawiennictwo za drugim nie jest dla niego czymś obcym, zewnętrznym, również po śmierci. W splocie istnień moje podziękowanie, moja modlitwa za niego mogą stać się niewielkim etapem jego oczyszczenia”( Spe salvi 48).
     Listopadowy czas, szczególny czas. W czym wyrazi się moja wdzięczność dla tych, którzy odeszli? Czy włączę się w modlitwę Kościoła w tych dniach? Czy wykorzystamy niezwykły dar, jaki proponuje byśmy ofiarowali duszom zmarłych Kościół- odpust zupełny. Czy znajdę czas na modlitwę i nawiedzenie cmentarza?
     Może to właśnie nasza modlitwa otworzy dla wielu bramy nieba. Niech więc płomieniowi zniczy, które w tych dniach zapalimy towarzyszy modlitwa:

WIECZNE ODPOCZYWANIE - RACZ IM DAĆ PANIE
NIECH ODPOCZYWAJĄ W POKOJU WIECZNYM. AMEN.