XXIII Światowy Dzień Chorego

11.02.2015r.

     „Czas spędzony obok chorego jest czasem świętym. To uwielbienie Boga, który kształtuje nas na obraz swego Syna” papież Franciszek
     11 lutego w dzień wspomnienia Matki Bożej z Lourdes w Kościele obchodzony będzie po raz dwudziesty trzeci Światowy Dzień Chorego.
     W tym dniu w kościołach na całym świecie odprawiane są Msze Święte w intencji chorych i ich opiekunów. W naszej wspólnocie parafialnej Msza Święta połączona ze specjalnym nabożeństwem dla chorych, starszych, ale także ich opiekunów będzie sprawowana o godz. 10:00. W czasie tego modlitewnego spotkania zostanie udzielony Sakrament Chorych.
     Światowy Dzień Chorego obchodzony jest z woli i inicjatywy św. Jana Pawła II od 1993 roku. Jest to szczególny dzień w roku. Kierujemy w nim naszą uwagę na potrzeby ludzi cierpiących, starszych. Stanowi także zachętę do głębszej refleksji nad naszym stosunkiem do cierpienia przezywanego przez nas osobiście, ale także przez osoby nam bliskie. Jest okazją do rachunku sumienia z naszej wrażliwości na ludzkie cierpienie. Jest spotkaniem osób chorych, starszych, które w związku z doświadczaną słabością, cierpieniem nie zawsze mogą uczestniczyć we Mszy Świętej. To dla nich okazja do wspólnej modlitwy, dzielenia się doświadczeniem cierpienia, powrotu może w tym jedynym dniu w roku do parafialnej świątyni. Oczywiście nie wszyscy chorzy parafianie mogą w tym dniu znaleźć się kościele, stąd tradycyjnie już z okazji I piątku miesiąca kapłani udali się z posługą sakramentalną do domów części naszych chorych i starszych parafian.
     Stało się już tradycją, że z tej okazji Światowego Dnia Chorego papież przygotowuje specjalne Orędzie. Tak jak i w minionych latach, także i tegoroczne Orędzie przygotowane przez papieża Franciszka ma swoją myśl przewodnią. Są nią słowa zaczerpnięte z Księgi Hioba „Niewidomemu byłem oczami, chromemu służyłem za nogi” (Hi 29,15). Do medytacji tych słów w perspektywie mądrości serca zaproszeni zostaliśmy przez papieża.
     Na początku orędzia papież wskazuje adresatów Orędzia. Pisze m.in. „zwracam się do Was wszystkich, którzy nosicie ciężar choroby i na wiele sposobów jesteście złączeni z cierpiącym ciałem Chrystusa; jak również do Was, pracowników i wolontariuszy zaangażowanych w służbie zdrowia”. Są nimi chorzy, cierpiący, ale także osoby służące im pomocą. W pewnym więc sensie orędzie to jest skierowane do każdego z nas.
     Być może właśnie jesteśmy tymi osobami, które doświadczają cierpienia swojego, albo osób z naszego najbliższego , albo tymi, którzy w różny sposób udzielają im pomocy, służą z oddaniem, opiekują się, wykonują przy nich wszelkie niezbędne czynności pielęgnacyjne, poświęcają czas, by z nimi być, towarzyszyć i wspierać.
     Papież wyjaśnia na czym polega owa mądrość serca i wskazuje pewne jej wymiary w kontekście słów zaczerpniętych z Księgi Hioba „Niewidomemu byłem oczami, chromemu służyłem za nogi.” Papież podkreśla w Orędziu, że mądrość ta nie ma charakteru teoretycznego, ale jest wynikiem daru Ducha Świętego. Dzięki tej mądrości potrafimy otwierać nasze oczy i serca na potrzeby osób cierpiących i spieszyć im z pomocą. To otwarcie oczu, umysłu i serca jest nam niezbędne byśmy mogli być oczami dla pozbawionych wzroku, rękami i nogami dla tych, którzy utracili w nich władanie, byśmy potrafili z miłością wykonywać najprostsze czynności przy chorych, wtedy gdy oni sami już wykonać ich nie potrafią. Bo przede wszystkim musimy dojrzeć potrzeby cierpiących i próbować im zaradzić.
     Papież Franciszek wskazuje na pięć podstawowych postaw będących dowodem mądrości serca w naszej posłudze chorym. I tak Ojciec Święty wskazuje, że mądrością serca jest: służba bliźnim, trwanie przy bliźnim, wyjście poza siebie ku bliźnim, bycie solidarnym z bliźnimi bez osadzania go.
     W orędziu papież podkreśla, że posługa chorym jest drogą uświęcenia. Pisze m.in. „Ta posługa, szczególnie gdy jest rozciągnięta w czasie, może stać się męcząca i ciężka. Jest stosunkowo łatwo służyć przez kilka dni, ale trudno pielęgnować osobę przez wiele miesięcy lub nawet lat, także wówczas, gdy nie jest ona już w stanie wyrazić swojej wdzięczności. Tymczasem, jakże to wielka droga uświęcenia!”. Może ta droga uświecenia stała się naszą drogą. A jeśli jeszcze nie, to czy jesteśmy gotowi ją podjąć, gdyby Pan Bóg postawił przed nami takie wyzwanie?
     Każdy z nas jest wezwany i zaproszony do dążenia do świętości. Papież wskazuje, że kroczymy nią posługując chorym, poświęcając im swój czas, bo jak napisał orędziu „Czas spędzony obok chorego jest czasem świętym. To uwielbienie Boga, który kształtuje nas na obraz swego Syna, który „nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mt 20, 28). Jezus sam powiedział: „Ja jestem pośród was jako ten, który służy” (Łk 22, 27)”.
     Papież wskazuje, że współczesny świat zapomina często o bezinteresownej służbie bliźnim, stąd wśród przejawów mądrości wymienia postawę wyjścia poza siebie ku bliźnim.
     Myśl przewodnia tegorocznego Orędzia na Światowy Dzień Chorego została zaczerpnięta z Księgi Hioba. Wiemy ile doświadczył w swoim życiu ciernienia, ale potrafił je przyjąć w duchu wiary i zaufania Bogu.
     W końcowym fragmencie orędzia czytamy „ (...) osoby zanurzone w tajemnicy cierpienia i bólu, przyjętego jednak z wiarą, mogą stać się żywymi świadkami tej wiary, która pozwala współistnieć z samym cierpieniem, pomimo że ludzka inteligencja nie jest w stanie do końca go zrozumieć”.
     Mamy w naszej wspólnocie parafialnej wiele osób cierpiących niech ten XXIII Światowy Dzień Chorego będzie dla nas okazją do podziękowania im za ich świadectwo wiary, ufności, poprzez które pokazują nam, że także w cierpieniu można i należy trwać przy Chrystusie, ofiarując je za innych, którym tej wiary i ufności brak.
     Dziękujemy za modlitwy, ofiarowane cierpienia, którymi wspierają inicjatywy podejmowanych w parafiach, za modlitwy zanoszone przez nich w intencji rodzin, osób które zagubiły się na drogach życia.
     A my, w naszej wspólnocie, jeszcze raz w tym roku będziemy przeżywali Dzień Chorych. Tym razem będzie to nasz Parafialny Dzień Chorych, jak zwykle w niedzielę poprzedzającą uroczystości odpustowe ku czci Świętego Rocha.
     Boimy się cierpienia, swojego i naszych bliskich, prośmy więc Pana słowami św. Jana Pawła II, który uczył nas jak w duchu wiary i zaufania należy przeżywać i przyjmować cierpienie:

„Panie, udziel nam cierpliwości, pogody ducha i odwagi;
Daj nam żyć radosną miłością,
Dla miłości Twojej,
Względem tych, którzy cierpią więcej od nas,
i względem tych, którzy nie cierpiąc, nie rozeznali sensu życia” .

Zachęcamy do lektury i pogłębionej refleksji nad Orędziem papieża Franciszka na XXIII Światowy Dzień Chorego

http://w2.vatican.va/content/francesco/pl/messages/sick/documents/papa-francesco_20141203_giornata-malato.html