Wielka Sobota i Wigilia
Zmartwychwstania w naszej parafii

08.04.2023r.

„Już Zbawiciel, Jezus żyje
On, co za nas życie dał
Już Go grobu moc nie kryje
Jak powiedział, zmartwychwstał”
( z pieśni)

     Wielka sobota jest w kościele czasem ciszy i zadumy. W tym dniu tradycyjnie już odbyło się błogosławienie pokarmów w naszym kościele parafialnym, u Sióstr oraz w wielu miejscach na terenie naszej parafii, głównie przy kapliczkach (galeria nr 1). W Wielką Sobotę nadal trwała adoracja Najświętszego Sakramentu. Wiele osób przychodziło do kościoła, by chociaż na chwilę przyklęknąć przy Grobie Pańskim i uczcić krzyż. Pięknym i budującym widokiem były całe rodziny klęczące przed Najświętszym Sakramentem. Często ci, którzy przychodzili z tzw. święconką zatrzymywali się choć na kilka minut modlitwy. Wartę przy grobie Pańskim od godzin rannych do liturgii Wigilii Paschalnej pełnili harcerze i zuchy (galeria nr 2).
     O godzinie 20:00 rozpoczęła się w naszym kościele Wigilii Zmartwychwstania Pana. (galeria nr 3). Jak zwykle miała ona bardzo uroczysty przebieg i oprawę. Rozpoczęła się liturgią światła. W kościele panowała całkowita ciemność, która symbolizowała stan człowieka pogrążonego w ciemności grzechu. Przed kościołem zostało rozpalone ognisko, następnie miał miejsce obrzęd poświęcenia ognia. Od tego ognia został zapalony paschał, symbolizujący Chrystusa, który procesjonalnie wprowadzony do kościoła. W czasie wprowadzenia celebrans, w tym dniu był nim Ks. Kan. Krzysztof, zatrzymał się przy wejściu do kościoła, na środku i przy ołtarzu śpiewając „Światło Chrystusa”. Ministranci roznieśli ogień odpalony od świecy paschalnej, a kościół rozświetlił się światłem. To dla nas wielka nadzieja, znak, że z każdej ciemności możemy wyjść, a nasze dusze i serca mogą zapłonąć Bożym światłem. W kościele wybrzmiało Orędzie Paschalne. Potem nastąpiła liturgia słowa, w czasie której wybrzmiały radosne słowa Alleluja. Po nich została odczytana Ewangelii. Rozpoczynając homilię celebrans pozdrowił zebranych słowami: „Chrystus zmartwychwstał, prawdziwie zmartwychwstał” i podkreślił, że tak pozdrawiali się pierwsi chrześcijanie. W ten sposób podkreślali najważniejszą prawdę chrześcijaństwa. Następnie wskazał, że trzecia część Triduum Paschalnego rozpoczęła się przy ognisku. Zaznaczył, że wigilia paschalna nazywana jest nocą czuwania na cześć Pana, a zadaniem płomienia ogniska jest rozproszenie mroków nocy, w którym byliśmy przez kilka chwil, by doświadczyć, że światłem dla nas jest Chrystus. Podkreślił, że Chrystus jako jedyny może rozproszyć nasze ciemności. Kontynuując kaznodzieja podkreślił, że wyjątkowość tej nocy polega na tym, że świętujemy życie, bo to Chrystus jest Tym, który nam daje życie. „Bez niego nie potrafimy kochać, przebaczyć, pomagać” – dodał celebrans. Nawiązując do czytań wskazał, że prowadziły nas one przez najważniejsze wydarzenie w historii zbawienia. Przywołując postać Izaaka nawiązał do jego modlitwy słowami akeda, które oznaczają „ zwiąż mnie mocno” zachęcał byśmy ją odmawiali zwłaszcza wtedy, kiedy nie chcemy pełnić woli Boga, gdy chcemy wybrać to co łatwiejsze, co da nam szczęści na krótki czas. Z kolei nawiązując o Ewangelii św. Mateusza ks. kanonik Krzysztof podkreślił, że mówi nam ona o tym, że Chrystus zmartwychwstał, że jest Mesjaszem, jest tym, który daje nam życie, ale także o tym, że pierwszymi świadkami zmartwychwstania były kobiety. Nawiązując do liturgii chrzcielnej, która następuje po homilii celebrans wskazał, że ma ona uświadomić rzeczywistość naszego chrztu to, że dzięki temu sakramentowi człowiek rodzi się na nowo. Zachęcał, by przed modlitwą poświęcenia wody chrzcielnej uświadomić sobie, co było przez miniony rok naszą śmiercią, jaki grzech, jaka słabość. Radził, byśmy przeżyli swoją kolejną duchową paschę, czyli przejście z tych słabości do wolności, czyli pełni życia. Kontynuując podkreślił, że liturgia eucharystyczna dodaje nam sił i nadziei na to, że bardziej będziemy kochać, przebaczać, wprowadzać pokój, pomagać, służyć. Celebrans zaakcentował, że Chrystus zmartwychwstał, byśmy też zmartwychwstali. Kończąc ks. kanonik podkreślił, że ta uroczystość nie jest świętowaniem czegoś co było dawno, ale świętowanie teraźniejszości, życia, bo Chrystus także nas czyni wolnymi od grzechu i słabości. Liturgię słowa zakończyła homilia, która przygotowała nas do liturgii chrzcielnej. Rozpoczęło ją odśpiewanie litanii do Wszystkich Świętych. Po obrzędzie poświęcenia wody przy zapalonych świecach złożyliśmy wyznanie naszej wiary.
     Potem nastąpiła liturgia eucharystyczna, w czasie której Jezus zaprosił nas do swego stołu. Bardzo wielu parafian i gości przyjęło to zaproszenie i przyjęło Jezusa do swego serca.
     Po liturgii eucharystycznej nadszedł czas, by ogłosić światu radosną wieść o zmartwychwstaniu Chrystusa. Wyszliśmy więc w procesji rezurekcyjnej ze śpiewem na ustach. Tradycyjnie już krzyż, paschał, figurę Zmartwychwstałego, nieśli strażacy, tym razem z Komorowa, którzy czuwali przy grobie Chrystusa. Procesjonalnie okrążyliśmy kościół. Nowinę o tym, że Pan prawdziwie zmartwychwstał niosło echo po ulicach naszego miasta. Czy można pozostać wobec tak radosnej nowiny obojętnym? Nie zatrzymujmy tej radosnej nowiny dla siebie, bądźmy świadkami zmartwychwstania. Uroczystość uświetnił chór prowadzony przez s. Beatę Czop i orkiestra parafialna.