HOME
Kościół Św. Trójcy
Sanktuarium Św. Rocha
Program Ziarno o Św. Rochu
Biuro parafilne
Cmentarz Parafialny
Osoby w Parafii
Liturgia słowa
Komentarze do Ewangelii
Grupy Duszpasterskie
Kapliczki w Mikstacie
Park Parafialny
Dobre Strony
Kamery z Kościoła
Mikstat 3D











Pielgrzymim szlakiem – od Matki Miłosierdzia do Matki Bożej Bolesnej

04.07.2019r.


"MATKO MIŁOSIERDZIA – POD TWOJĄ OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ”

     Lipiec to niezwykły miesiąc , bo wakacyjny i pielgrzymkowy. My też, parafianie mikstaccy, 4 lipca wieczorem, wyruszyliśmy na pielgrzymi szlak, na Litwę. Program zapowiadał się niezwykle bogato. Celem naszej parafialnej pielgrzymki było nie tylko poznanie osobliwego miasta jakim jest Wilno, ale głównie spotkanie z Matką Boską Miłosierną Ostrobramską. Naszym opiekunem duchowym był ksiądz proboszcz Krzysztof Ordziniak. Czas dość długiej nocnej podróży wypełniony został śpiewem pieśni Maryjnych i modlitwą różańcową. Każdy jechał ze swoją intencją ukrytą w sercu, aby powierzyć ją Matce Bożej Miłosiernej.
     Litwa, tak jak każdy niepodległy kraj, ma swoją bogatą historię. Pierwszym koronowanym 6 lipca 1253 roku władcą Litwy, został Mendog. Natomiast Wilno zostało założone przez Giedymina, wielkiego księcia litewskiego, 70 lat po śmierci Mendoga. W 1325 roku Giedymin zawarł sojusz z królem Polski , Władysławem Łokietkiem wzmacniając go małżeństwem swojej córki Aldony z synem Łokietka, Kazimierzem zwanego Wielkim. Giedymin dał początek dynastii , która rządziła Litwą , a później także Polską. 1 lipca 1569 roku, unia lubelska połączyła Litwę i Polskę w jedno państwo. Obecnie Wilno to stolica niepodległej Litwy położona w rozległej kotlinie nad dwoma rzekami Wilią I Wilenką, otoczona malowniczymi wzgórzami , a 6 lipca jest świętem narodowym tego kraju.
     Najpierw, wczesnym rankiem 5 lipca, odwiedziliśmy cmentarz na Rossie, gdzie oddaliśmy hołd znajdującym się tam Polakom. Są tu groby żołnierzy AK poległych w 1944 roku, którzy jakby pełnią wartę przy mauzoleum Marszałka Józefa Piłsudskiego. To tu, 12 maja 1936 roku w srebrnej urnie, złożone zostało serce Marszałka , obok trumny matki , zgodnie z jego wolą. Na tymże cmentarzu spoczywają również bliscy Marszałka , a także takie osobistości jak: Joachim Lelewel , Euzebiusz Słowacki i August Becu, Adam Mickiewicz – wieszcz narodowy, Władysław Syrokomla- poeta, Franciszek Smuglewicz – malarz, Jerzy Orda – historyk oraz wielu innych , którzy tworzyli historię tego wielokulturowego miasta jakim jest Wilno. Natomiast na Cmentarzu Antokolskim pod skromnymi krzyżami spoczywa 1600 żołnierzy , podoficerów i oficerów polskich , którzy polegli w 1919-1920 latach, a także inni wybitni Polacy.
     Następnym etapem naszego zwiedzania były zabytki Wilna, które są unikalne i wyjątkowe. Kościół św. św. Piotra i Pawła - ,, perły baroku’’ położonego na Antokolu jest tego niewątpliwie dowodem .Fronton kościoła wieńczy płaskorzeźba Matki Bożej z Dzieciątkiem, a po przekroczeniu progu kościoła otwiera się niezwykły widok. Ponad dwa tysiące figur ze stiuku , rzeźby i płaskorzeźby przedstawiające sceny biblijne, hagiograficzne, sceny z życia mieszczan, girlandy roślin i atrybutyka wojskowa. Gra świateł i cieni sprawia , że całe dekorum żyje, jest w ruchu, jest to jakby ,, religijny teatr , w którym głównym aktorem jest pielgrzym- grzesznik, a głównym widzem – Jeden Bóg w Trójcy Przenajświętszej . W głównym ołtarzu widnieje obraz przedstawiający pożegnanie św. św. Piotra i Pawła oraz figury czterech proroków( Daniela, Jeremiasza, Izajasza i Eliasza). Świątynię dodatkowo zdobi przepiękny kryształowy żyrandol w kształcie łodzi, a dwa boczne ołtarze to: Ołtarz Matki Boskiej Łaskawej i Ołtarz Pięciu Ran Chrystusowych. W kościele znajduje się też niezwykła drewniana ambona w kształcie okrętu z podniesionym żaglem. Fundatorem kościoła był wielki hetman litewski Michał Kazimierz Pac.
     Przepiękny mały kościołek św. Anny oraz kościół oo. Bernardynów to perły architektury gotyckiej. Wykonana z cegły fasada kościoła św. Anny olśniewa niezwykłą dekoracją. Do budowy kościoła użyto cegieł ręcznie strychowanych o 33 kształtach. Wysmukły kościół z koronkowymi wieżyczkami jest przedmiotem powszechnego podziwu i wciąż oczarowuje swym niezwykłym pięknem. Obok kościoła znajduje się biało tynkowana renesansowo-barokowa świątynia św. Michała Archanioła, która niezwykle kontrastuje z czerwoną ceglaną fasadą kościoła św. Anny.
     Wznosząca się na rozległym placu u podnóża góry zamkowej Katedra Wileńska przez długie wieki była wielokrotnie przebudowywana. Miejsce, na którym się znajduje zwane było Doliną Swentoroga. Czczono tu pogańskiego boga Perkunasa. Katedra posiada 2 ołtarze oraz 11 kaplic. Najstarsza jest Kaplica Królewska, której fundatorem był Kazimierz Jagiellończyk. Modlił się w niej św. Kazimierz, a Zygmunt August w tej właśnie kaplicy potajemnie wziął ślub z Barbarą Radziwiłłówną. Kaplica św. Kazimierza to jeden z najcenniejszych klejnotów Wilna. Spoczął w niej sarkofag patrona Litwy św. Kazimierz. Podczas prac konserwatorskich znaleziono dwie puszki zawierające serce i wnętrzności króla Władysława IV, natomiast pod nawą główna odkryto groby królów. Przy katedrze , wzniesiony został pomnik Wielkiego Księcia Litewskiego – Giedymina.
     Centralny plac wileńskiej Starówki, zwany jest placem Ratuszowym. W XV wieku wzniesione zostały tu ratusz i kramy, które w następnych wiekach zostały zniszczone i przebudowywane. Pożary i klęski wojenne dotknęły też zabudowań ratuszowych. Władze carskie zmieniły ratusz na teatr, gdzie odbyła się premiera ,,Halki’’ Stanisława Moniuszki, który mieszkał i tworzył nieopodal ratusza. Najcenniejsze zachowane budowle otaczające plac to: pałac Chodkiewiczów, dom Franka, pałac Paców, w których miały miejsce historyczne wydarzenia tj. podejmowanie króla Jana III, króla Augusta, cara Aleksandra i Napoleona, natomiast przy ulicy Wielkiej 26 mieszkał Adam Mickiewicz. Na jednym z placyków Wilna znajduje się pałac klasycystyczny z początku XIX wieku, który obecnie jest rezydencją prezydentów Republiki Litewskiej. Niegdyś w nim to goszczono Wilhelma II, cesarza Prus, tu też przebywał Napoleon Bonaparte , który stąd wyruszył na Moskwę. Na wileńskiej Starówce położony jest też kościół św. Katarzyny. Piękne i smukłe wieże kościoła wznoszą się wysoko ku górze i stanowią nieodłączna cześć panoramy miasta
     Ostra Brama to jeden z symboli Wilna i jeden z najcenniejszych zabytków Wilna. To tutaj znajduje się najpiękniejszy klejnot , skarb mieszkańców miasta i całego świata katolickiego – słynący cudami obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej. O godzinie 15 ksiądz proboszcz Krzysztof Ordziniak wraz z pielgrzymami odmówił Koronkę do Miłosierdzia Bożego, a następnie sam odprawił Mszę Świętą, która była spełnieniem jego wieloletnich marzeń. Ksiądz proboszcz dziękował Bogu i Maryi za 25 lecie swojego kapłaństwa oraz modlił się w intencji pielgrzymów z Mikstatu i ich rodzin. Wszyscy obecni byli głęboko wzruszeni będąc w tak niezwykłym i świętym miejscu. To tutaj modlił się papież Jan Paweł II podczas pielgrzymki na Litwę w 1993 roku. Wiersze poświecone Matce Boskiej Ostrobramskiej pisali najwięksi poeci: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Władysław Syrokomla, a Stanisław Moniuszko skomponował cztery litanie ostrobramskie. W kaplicy wiszą srebrne wota, a jest ich 8 tysięcy.
     Stopiony jakby w jedna całość z Kaplicą Ostrobramską kościół św. Teresy uważany jest za najszlachetniejszy pomnik baroku w Wilnie. Jego powstanie zawdzięcza się oo. Karmelitom Bosym. Zbudowano go z kosztownych materiałów – szwedzkiego piaskowca, granitu oraz marmuru. Wnętrze kościoła ozdobiono rzeźbami oraz freskami. Do najpiękniejszych na Litwie należy ołtarz główny wykonany z piaskowca , ozdobiony profilowanym gzymsem, reliefem chmur na frontonie, osobliwymi oraz licznymi rzeźbami. Ołtarz główny zdobi obraz ,, Matka Boska z Dzieciątkiem i św. Kazimierz’’. Nad nim umieszczono obraz ,,Ekstaza św. Teresy’’ autorstwa wileńskiego malarza Kanuta Rusieckiego. Na sklepieniach nawy głównej i na ścianach przedstawione zostały sceny z życia św. Teresy.
     Wilno to miejsce szczególne , to tu krzyżowały się rożne kultury, rożne religie. Świadectwem tego są budowle sakralne. Przy licznych katolickich kościołach znajdują się cerkwie prawosławne , synagoga, kościół ewangelicki , meczet i kinesa. Tuż przy Ostrej Bramie i kościele św. Teresy znajduje się cerkiew św. Ducha , nieco dalej , przy ulicy Wielkiej , cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy oraz cerkiew św. Paraskiewy zwana Piatnicka.
     Spacerując ulicami miasta, można podziwiać malownicze zaułki i charakterystyczne podwórka z XVII-XVIII wieku, domy gotyckie, barokowe, klasycystyczne, w których mieszkali profesorowie, biskupi, kupcy, rzemieślnicy, działacze kultury. Na ulicy Dominikańskiej spotkać można liczne pałace : Pociejów, Zawiszów, Góreckich, Radziwiłłów, Paców. Niedaleko Wilenki stoi pomnik Adama Mickiewicza. Zaułek Bernardyński to najbardziej malownicza wileńska uliczka. Niemal wszystkie znajdujące się domy są zabytkami architektonicznymi i pomnikami historii. Pod numerem 11 mieszkał Adam Mickiewicz. Tutaj napisał ,, Grażynę’’. Obecnie znajduje się muzeum Mickiewicza. Natomiast w kameralnym Zaułku Literackim upamiętniono postaci wybitnych literatów , wmurowując tabliczki z nazwiskami Cz. Miłosza, K.I. Gałczyńskiego i innych…
     Odwiedziliśmy też Hospicjum bł. Michała Sopoćko, gdzie siostra przybliżyła nam postać świętej Faustyny i jej dzieło.
     W sobotę, 6 lipca wybraliśmy do lasu ponarskiego. W Ponarach, w czasie wojny, hitlerowcy zamordowali 100 tysięcy ludzi, w tym 30 tysięcy Polaków. Obecnie są wzniesione pomniki poświęcane ofiarom ponarskiej tragedii. Tam też oddaliśmy hołd pomordowanym rodakom. Nad miastem położonym w dolinie , na najwyższej górze, lśnią w słońcu trzy śnieżnobiałe krzyże. Są to Krzyże Wiwulskiego – symbol chrześcijańskiego miasta. Pomnik Trzykrzyski poświecony jest zamordowanym franciszkanom z czasach pogańskich. Najstarszą częścią fortyfikacji w Wilnie jest zamek złożony z dwóch obwarowanych części: górnej i dolnej - rezydencji książęcej i królewskiej.
     Byliśmy również w Trokach, dawnej stolicy Litwy. Ta malownicza miejscowość nazywana jest krainą jezior, ponieważ jest ich 32. Znajdują się tutaj dwa zamki obronne. Jeden zbudowany przez Giedymina , a drugi przez Witolda w XV wieku. Piętnastowieczny zamek został wzniesiony z kamienia polnego i cegły. Był dobrze obwarowany( mur obronny, fosa, zwodzony most). W Trockiej rezydencji chętnie przebywali wielcy władcy litewscy i polscy królowie. W Trokach znajduje się kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny z obrazem Najświętszej Marii Panny z Dzieciątkiem Jezus , malowany na blasze miedzianej stylu bizantyjskim, cerkwie, karaimska kinesa oraz meczet. W Trokach mieszkają Karaimi sprowadzeni z Krymu. Pielęgnują oni swój język i tradycje. Tradycyjnym przysmakiem karaimskim są kibiny, przepyszne pierożki nadziewane serem , bądź mięsem , którymi się zajadaliśmy.
     Modlitwa i Msza Święta towarzyszyła nam codziennie. W sobotę 6 lipca o godzinie 15 ksiądz proboszcz odprawił Mszę Świętą w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Piękny śpiew chóru z Warszawy uświetnił nabożeństwo. A potem dalej zwiedzanie i podziwianie zaułków i budowli Wilna. Będąc w kościele Świętego Ducha, niespodziewanie spotkaliśmy ostrowski chór nauczycielski, który specjalne dla nas, zaśpiewał pieśń religijną. Ponieważ 6 lipca to święto narodowe Litwy , więc z tej okazji przybyli goście z Polski, delegacje harcerzy, przedstawiciele rządu .W niedzielę, 7 lipca będąc na Mszy Świętej w kościele Świętego Ducha, spotkaliśmy Marszałka Sejmu Marka Kuchcińskiego, który też gościł na Litwie.
     Trudno było się rozstać z Wilnem, ale czas jest nieubłagany. Wracając z Litwy, wstąpiliśmy do Sokółki – kościała św. Antoniego, gdzie w 2011 roku wydarzył się Cud Eucharystyczny, jedyny tego rodzaju w dziejach kościoła w Polsce. Przeprowadzone badania dowodzą, że konsekrowany Komunikant, jest fragmentem tkanki mięśnia sercowego człowieka w agonii. Badana Hostia jest Ciałem samego Chrystusa na mocy Jego własnych słów wypowiedzianych podczas Ostatniej Wieczerzy. Obecnie, Cząstkę Ciała Pańskiego można adorować w Kaplicy Matki Bożej Różańcowej w sokólskiej kolegiacie, gdzie wierni otrzymują szczególne łaski Eucharystyczne.
     Święta Woda, to kolejne Sanktuarium na naszej pielgrzymkowej trasie. Cudowny obraz Matki Bożej Siedmiu Boleści słynący cudami , Grota z uzdrawiającą wodą ze źródełka, Góra Krzyży, Drożki Maryjne, kapliczki, oto miejsca do modlitwy i kontemplacji. Różaniec , koronka, litania to najskuteczniejsza forma wypraszania łask u Matki Bożej Bolesnej.
     Byliśmy, zobaczyliśmy , przeżyliśmy… Wspomnienia i osobiste przeżycia pozostaną na zawsze w naszych sercach. ,, Nigdy od ciebie , miasto nie mogłem odjechać …’’ pisał Czesław Miłosz. My również czujemy niedosyt. Dziękujemy księdzu proboszczowi Krzysztofowi Ordziniak i tym, którzy przyczynili się do tak wyjątkowej pielgrzymki.


wdzięczni pielgrzymi


Zdjęcia



Copyright (c) 2012 - 2019 Parafia Rzymsko-Katolicka pw. Św. Trójcy w Mikstacie