28 rocznica święceń kapłańskich rocznika Księdza Proboszcza w naszym sanktuarium

30.05.2022r.

„Panie chociaż tak do końca Cię nie rozumiem to jednak w tym szczególnym dniu chcę Ci powiedzieć jeszcze raz moje TAK”( z homilii)

     Maj to miesiąc, którym w sposób szczególny czcimy Matkę Bożą, ale to także czas, kiedy ci, których Pan wybrał i powołał, a oni nie zawahali się odpowiedzieć na Jego wezwanie tak, przyjmują święcenia kapłańskie, albo obchodzą kolejne rocznice posługi.
     Te mniejsze i większe rocznice są okazją do wspólnej modlitwy i spotkań. Jedno takich spotkań odbyło się w Diecezjalnym Sanktuarium Świętego Rocha w Mikstacie. W tym roku proboszcz naszej parafii Ks. Kan. Krzysztof Ordziniak, obchodził 28. rocznicę święceń kapłańskich. Jest tradycją, że kapłani rocznika świeceń 1994 pielgrzymują po parafiach posługiwania kolegów kursowych, by wspólnie przeżywać rocznice. W tym roku, przybyli 30 maja do Mikstatu, by w naszym sanktuarium dziękować Bogu za dar powołania i kolejny rok posługi, ale także, by prosić o potrzebne łaski do dalszej służby Bogu i ludziom. Uroczystej koncelebrze przewodniczył Ks. Prałat Jacek Plota, kustosz Narodowego Sanktuarium Świętego Józefa w Kaliszu, który był rektorem kaliskiego seminarium. Na początku słowa powitania do ks. Prałata i kolegów kursowych skierował Ks. Kan. Krzysztof. Z kolei Ks. Prałat wyraził radość ze sprawowania Eucharystii w intencji kapłanów, którym przed laty towarzyszył w przygotowaniu do święceń kapłańskich. Podkreślił, że są to kapłani zaangażowani w posługę w swoich parafiach.
     Słowa rozważania o trudach i radościach kapłańskiego posługiwania skierował do współbraci nasz Ks.proboszcz. Rozpoczynając przywołał słowa pieśni „ Odpowie ci wiatr…”. Parafrazując jej słowa kaznodzieja powiedział: „Odpowie Ci wiatr wiejący od lat dzieciństwa, młodości, lat nauki, pracy, kapłaństwa”. Zaznaczył, że człowieczeństwa, pracy, modlitwy uczymy się najpierw od rodziców. Ks. kan. zachęcał do dziękczynienia Bogu za rodziców, jednocześnie prosił o błogosławieństwo dla żyjących, a tych którzy odeszli prosił, by czuwali nad synami kapłanami z nieba. Następnie przywołał czas powołania i formacji w seminarium, dzień świeceń kapłańskich w katedrze kaliskiej z rąk ks. bpa Stanisława Napierały oraz czas posługi wikariuszowskiej i objęcia parafii. Zwracając się do Jezusa z wieczernika przyznał, że nie jest łatwo w dzisiejszych czasach być księdzem, bo ma się wrażenie, że ciągle wieje wiatr w oczy, ludzie uważają, że kapłan nic nie robi. Zaakcentował, że trudno być księdzem w czasach, gdy wielu nie chce słuchać o Jezusie, chce zmieniać Ewangelię. Zaznaczył, że są kapłani, którzy podczas swej posługi stracili zdrowie, a spotkali się z niewdzięcznością tych, którym służyli. Takich sytuacji trudnych w życiu kapłańskim, jak wskazał Ks. Kanonik Krzysztof nie brakuje. Dalsza część homilii była jakby odpowiedzą Jezusa na wskazane trudności w posłudze kapłańskiej. Jezus przypomina, że nie obiecywał kapłanom lekkiego życia, gdyż Jego prześladowano, więc i Jego kapłanów będą prześladować. Jezus przypomina, że i On za dobro, które czynił, za słowa nauczania, za cuda, które czynił usłyszał „ ukrzyżuj Go”. Jezus zdaje się przypominać, że i on nie doświadczył wdzięczności od ludzi. Odpowiadając na poczucie słabości i grzeszności Jezus wskazuje kapłanom, że dzięki temu łatwiej jest im zrozumieć ludzi, do których Pan ich posyła.
     Dalsza część rozważania była dziękczynieniem i wyznaniem radości z daru powołania i związaną z nim posługą. Radością kapłanów jest doświadczanie bliskości Jezusa, modlitwa ofiarowana w ich intencji przez wiele osób. Źródłem szczęścia kapłana jest możliwość niesienia Jezusa, ale i pociechy chorym. Kaznodzieja wskazał jeszcze kilka przykładów z posługi kapłańskiej, które są dla niego źródłem szczęścia. Kontynuując powiedział: „ Dziękuje Ci Panie, że dajesz mi pragnienie świętości, miłość, nadzieję, że pozwalasz mi sprawować Twoje sakramenty i należeć tylko do siebie. Panie chociaż tak do końca Cię nie rozumiem to jednak w tym szczególnym dniu chcę Ci powiedzieć jeszcze raz moje TAK”. Kaznodzieja nawiązując do rzeźby stworzonej przez Giuseppe Ardente podkreślił, że każdy z nas przemierzając ziemię zostawia na niej ślady. Zachęcał zebranych w mikstackim sanktuarium, by obejrzeli się za siebie i zobaczyli jakie ślady oni zostawiając. ks. kanonik Krzysztof zakończył rozważanie słowami modlitwy kapłańskiej bpa Wilhelma Pluty.
     Wiele ważnych słów zostało wypowiedzianych w tej homilii. Zapewne trzeba się nad nimi pochylić i poddać głębszej refleksji, by dostrzec, że życie kapłanów posługujących w naszych wspólnotach naznaczone chwilami radości, ale nie brakuje w nim także trudnych doświadczeń.
     Na pamiątkę wspólnie przeżytej Eucharystii w mikstackim sanktuarium Ks. Kan. Krzysztof przekazał Ks. Prałatowi i Kapłanom rocznika święceń 1994 ikonę ze św. Rochem oraz modlitwę kapłańską ks. bpa Wilhelma Pluty. Po Eucharystii nadszedł czas na radosne spotkanie przy stole, na dzielenie się doświadczeniami kapłańskiej posługi.
     Dziękując za wszelkie dobro, którego doświadczamy od kapłanów, za posługę sakramentalna, za wygłaszane kazania, za ofiarowane za nas modlitwy, prosimy niech Pan, który wybrał i powołał Kapłanów wyświeconych dla kaliskiej diecezji w 1994 roku strzeże Ich i prowadzi. Niech obdarza ich potrzebnymi łaskami, by mogli się cieszyć obfitymi owocami kapłańskiej posługi, a Maryja Matka Kapłanów niech otula płaszczem macierzyńskiej opieki i czuwa, by pozostali do końca wierni Bogu, któremu na Jego zaproszenie, by poszli za Nim odpowiedzieli swoje TAK. Na dalsze lata posługiwania z darem modlitwy życzymy Kapłanom – Szczęść Boże!

Link do homilii ks. kan. Krzysztofa Ordziniaka

https://drive.google.com/file/d/1KvYi0BQNK3wZSD3m-of70FLWYY-VlQKl/view?usp=sharing



Zdjęcia