Rekolekcje, rekolekcje ... I już po rekolekcjach

12_15.12.2021r.

„Nie lękajcie się ofiarować waszego czasu Chrystusowi! Tak, otwórzmy Chrystusowi nasz czas, aby On mógł go rozjaśnić i nadać mu kierunek” św. Jan Paweł II

     W dniach od 12.12. -15.12. przeżywaliśmy w naszej wspólnocie parafialnej rekolekcje. Był to szczególny czas, czas łaski, modlitwy, zasłuchania w Słowo Boże kierowane do nas za pośrednictwem ks. Adama Woźnika, wikariusza parafii pw. Najświętszego Zbawiciela w Rykach w diecezji siedleckiej przez Pana.
     Czy wykorzystaliśmy ten szczególny czas ofiarowany nam przez Pana? Na to pytanie musimy odpowiedzieć sobie sami. Tak wiele mieliśmy możliwości. Codzienne Msze Święte z naukami odprawiane były w kościele Trójcy Świętej, a w poniedziałek także w Sanktuarium. Tematem przewodnim rekolekcji była wiara.
     W niedzielę, w pierwszym dniu rekolekcji ks. Adam wyjaśnił, że mają nas przygotować na spotkanie z Bogiem w wieczności, ale także w tajemnicy Bożego Narodzenia. Podkreślił, że mają być czasem zatrzymania byśmy z nieco innej perspektywy spojrzeli na nasze życie. Zwrócił uwagę, że we współczesnym świecie wiele jest osób, które znają jedynie czas na pracę, karierę. Człowiekowi towarzyszy ciągły pośpiech. Nieustannie zamartwiają się o to jak inni ich będą oceniali, co sobie o nich pomyślą. Ksiądz rekolekcjonista pytał co jest w życiu najważniejsze. Zwrócił uwagę na świat wartości, które są dla człowieka ważne i pytał, czy są wśród nich wartości wiary? Podkreślał, że ten czas rekolekcji dany nam jest po to, byśmy zatrzymali się i zobaczyli, co jest dla nas w życiu ważne? Jakimi wartościami się w nim kierujemy, ale także dostrzegli co należy w nim zmienić. Kończąc pierwszą naukę kaznodzieja prosił o modlitwę w jego intencji, ale także w intencji rekolekcji, by był to czas święty, czas nawrócenie i odrodzenia wiary w Boga.
     Poniedziałkowa nauka rekolekcyjna poświęcona była tematyce wiary, która daje nam życie wieczne. Kaznodzieja postawił pytanie czym jest wiara ? Odpowiadając podkreślił, że wiary nie można sprowadzać do uznania, że ktoś jest, gdyż taka wiara nie da człowiekowi najważniejszego, czyli zbawienia. Ksiądz Adam zaakcentował, że wiara musi być połączona z uczynkami z niej wynikającymi. Kontynuując wskazał, że wierzyć to zaufać Panu Bogu. Zaznaczył, że ludzie część ludzi postrzega wiarę jako umowę z Panem Bogiem. Podkreślił, że prawdziwa wiara zaczyna się wtedy, kiedy wszystko co czynimy robimy na warunkach Pana Boga. W dalszej części nauki rekolekcyjnej ks. Adam przywołał postać Matki Teresy z Kalkuty, która przez wiele lat doświadczała przeżywania duchowej nocy ciemnej. Mimo iż nie odczuwała obecności Bożej realizowała swoje powołanie, wierzyła Panu Bogu. Kontynuując pytał, czy wierzymy, że Bóg nas kocha i ma wobec nas najlepszy plan? Zaznaczył, że wiara jest odkrywaniem miłości Boga, który dla nas stał się człowiekiem i umarł na krzyżu. W dalszej części nauki rekolekcyjnej ks. Adam podkreślił, że wiara jest pragnieniem służenia Panu Bogu i doprowadzenia do niego ludzi, których stawia na naszych drogach. Następnie wskazał na źródła pogłębiania wiary. W końcowej części rozważania kaznodzieja przywołał przykład wiary męczenników podlaskich z Pratulina, którzy niezwykle głęboko przeżywali swoją wiarę i mocno przylgnęli do Chrystusa. Kończąc zachęcał, byśmy umieli kochać Boga i swym sercem byli blisko niego.
     Podczas trzeciej nauki rekolekcyjnej ks. Adam skoncentrował się na niewierze, która jest przeciwieństwem wiary. Zaznaczył, że człowiek nie musi żyć zgodnie z zasadami wiary, gdyż jest istotą rozumną i wolną. Może powiedzieć Panu Bogu nie chcę, nie potrzebuje Ciebie. Jednocześnie zaznaczył, że każdy z nas ma wpisane prawo naturalne. Fakt istnienia i znajomości tego prawa nie gwarantuje jednak właściwego postępowania, gdyż człowiek mając wolną wolę może wybierać dobro lub zło. Kaznodzieja zaakcentował, że Bóg nie stworzył zła. Kontynuując wyjaśnił skąd się wziął zły duch. Podkreślił, że jest duchem realnym podsuwającym człowiekowi pokusy. Zaznaczył, że od naszych wyborów zależy do kogo będzie należała nasza dusza po śmierci do Boga i będzie zbawiona czy trafi do złego ducha i będzie potępiona. Podkreślił, że konsekwencją odrzucenia Pana Boga jest wieczne potępienie. W dalszej części rozważania ks. Adam wyjaśnił, że piekło jest wiecznością bez Boga. Jest miejscem całkowicie pozbawionym miłości, jest natomiast nienawiść, złość. Podkreślił, że nie należy „wchodzić” w dialog ze złym duchem i dokonywać w życiu właściwych wyborów. Jednocześnie zaznaczył, że bronią w walce ze złym duchem jest pokora i związany z nią sakrament pokuty, w którym jeśli wyznajemy grzechy i za nie żałujemy stajemy się z powrotem dziećmi Bożymi. Kończąc kaznodzieja zachęcał do częstego korzystania z sakramentu pokuty, byśmy w wieczności zamieszkali w mieszkaniu przygotowanym dla nas przez Pana Boga.
     Podczas ostatniej nauki rekolekcyjnej ks. Adam podjął temat Eucharystii. Odpowiadając na pytanie, czym jest Eucharystia kaznodzieja zauważył, że nam ludziom żyjący w XXI wieku mogła ona spowszechnieć, ponieważ mamy ją na co dzień. Podkreślił, że nie wszędzie tak jest. Wyjaśniając istotę Eucharystii ks. Adam przywołał przykład kapłana odprawiającego Mszę św. w Lanciano. Podczas sprawowania Eucharystii stracił wiarę w prawdziwą obecność Jezusa pod postacią Chleba i Wina. Wydarzył się wtedy cud na patenie ujrzał kawałek ciała, a w kielichu krew. Badania wieku pokazały, że ciało jest fragmentem serca. Krew i fragment mięśnia należą do tego samego człowieka, umierającego w okrutnych cierpieniach. Kontynuując ks. rekolekcjonista zaakcentował, że Eucharystia jest ofiarą, a to co dokonało się w Wielki Piątek na Golgocie ma miejsce się podczas każdej Eucharystii. Zaakcentował, że my w tym cudzie uczestniczymy. Podkreślił, że istotę cudu dokonującego się podczas Eucharystii doskonale rozumieli mistycy. Jednym z nich, był święty już dziś o. Pio, który miał stygmaty. W dalszej części rozważania ks. Adam podkreślił, że Eucharystia jest pokarmem. Tu kaznodzieja przywołał przykład Marty Robin, dla której przez pięćdziesiąt lat jedynym pokarmem jaki przyjmowała była Eucharystia. Była osobą schorowaną i innego pokarmu nie była w stanie przyjmować. Eucharystia ma przemieniać nasze serca na wzór serca Jezusowego. Kończąc naukę rekolekcyjną ks. Adam zachęcał zebranych, by zbyt łatwo nie rezygnowali z Eucharystii, by rozwijali w sobie pobożność eucharystyczną.
     W tych rekolekcyjnych dniach nie mogło oczywiście zabraknąć spotkań z najmłodszymi parafianami. Każdego dnia o godz. 17:15 ksiądz rekolekcjonista spotykał się z nimi w sposób szczególny podczas rorat. Jak wiemy w tym roku ich uczestnicy podążają z Nazaretu do Betlejem. W tym rekolekcyjnym czasie w tej podróży oprócz Archanioła Gabriela, który prowadzi skutecznie towarzyszył im ks. Adam. Przybliżyli się w tym czasie do Betlejem, miejsca gdzie narodził się Zbawiciel. Pan jest już blisko, naprawdę blisko.
     Rekolekcyjny czas dobiegł końca. Słowa podziękowania za podjęty trud głoszenia nauk rekolekcyjnych skierował do ks. Adama duszpasterz naszej wspólnoty parafialnej ks. kan. Krzysztof Ordziniak, a także przedstawiciele parafii.
     Wielkimi krokami zbliżamy się do przeżywania Świąt Bożego Narodzenia. Przed nami w najbliższą sobotę dzień Sakramentu Pokuty i Pojednania w naszej wspólnocie, tak bardzo potrzebny, by Jezus, gdy przyjdzie znalazł dla siebie przygotowane miejsce w naszych sercach. Mamy nadzieję, że rekolekcje pomogą nam w sposób głębszy zrozumieć ten wyjątkowy czas i przeżyć radość z narodzenia Zbawiciela – Mesjasza, a słowa skierowane do nas księdza rekolekcjonistę zaowocują pogłębieniem naszej wiary i więzi z Bogiem i bliźnimi.




W galerii kilka zdjęć z rekolekcyjnych spotkań.