XIII Droga Krzyżowa ulicami Mikstatu

08.04.2022r.

„Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami”

     Po dwuletniej przerwie związanej z pandemią i wynikającymi z nią obostrzeniami epidemiologicznymi 8. kwietnia wyruszyliśmy na XIII plenerową Drogę krzyżową ulicami miasta. Wcześniej przeżywali ją mieszkańcu Komorowa i Mikstatu Pustkowia. Data mikstackiej Drogi krzyżowej nie jest przypadkowa. Odbywa się zawsze w piątek i poprzedza ważne wydarzenie przygotowujące nas do przeżywania w duchu wiary Świętego Triduum Paschalnego i radości Wielkanocnego Poranka – dzień Sakramentu Pokuty i Pojednania.
     Jest więc czasem refleksji, modlitwy, zadumy, ale i swoistym rachunkiem sumienia. Chyba parafianie zatęsknili do tej mającej swoisty klimat Drogi Krzyżowej i licznie wyruszyli za krzyżem Chrystusa. Zapadający zmrok, rozświetlona zniczami trasa sprzyjały pogłębionej refleksji. Trasa tegorocznej Drogi krzyżowej tradycyjnie wiodła od kapliczki św. Antoniego, gdzie grzebano ofiary epidemii cholery do Diecezjalnego Sanktuarium Świętego Rocha. Święty Roch z kolei jest patronem, którego wstawiennictwa przyzywa się podczas epidemii. Pierwsza stacja usytuowana została przy wspomnianej kapliczce św. Antoniego, gdzie kiedyś stał krzyż Pawła Brylińskiego upamiętniający ofiary epidemii. Kolejne stacje zostały rozmieszczone w różnych punktach miasta, ostatnia przy sanktuarium na Cmentarnym Wzgórzu. Tu wielu uczestników Drogi krzyżowej ma groby swoich przodków. Rozważanie pierwszej stacji odczytała s. Beata.
     Rozważania przy kolejnych stacjach czytali i krzyż brali na swoje ramiona przedstawiciele harcerzy, mieszkańców rejonu V, VI, VII, VIII, IX, X, dzieci, kandydaci do bierzmowania, matki, ojcowie, strażacy.
     Myślą przewodnią tegorocznych rozważań Drogi krzyżowej prowadzącej ulicami miasta był Kościół. Rozważania przy poszczególnych stacjach skłaniały jej uczestników do refleksji o stosunek do Kościoła. Przy rozważaniu pierwszej stacji do uczestników nabożeństwa skierowane zostało pytanie: Czy kochają Kościół i czy świadczą o przynależności do wspólnoty wierzących z miłością i oddaniem? Przy kolejnych stacjach sformułowane zostały następujące pytania: Czy modlisz się za Kościół? Czy wstajesz po upadku poprzez szczerą spowiedź? Czy wspierasz dzieła charytatywne Kościoła? Czy modlisz się za kapłanów, by byli prawdziwymi świadkami wiary? Czy jesteś świadkiem miłosierdzia? Czy szanuję innych i modlę się za nich? Padły także pytania o zaangażowanie w życie Kościoła? Przy ostatniej stacji na cmentarzu wybrzmiało pytanie o wiarę w zmartwychwstanie i życie wieczne w Bogu. W tym miejscu pytanie to miało szczególny wydźwięk.      Czas pomiędzy poszczególnymi stacjami wypełniony był modlitwą Koronki do miłosierdzia Bożego oraz śpiewem pieśni wielkopostnych.
     Na plakacie zapraszającym do udziału w XIII Drodze krzyżowej zostały umieszczone słowa św. Jana Pawła II „Jeżeli z Ewangelii Krzyża uczynisz program swojego życia, jeżeli pójdziesz za Chrystusem aż na Krzyż, w pełni odnajdziesz samego siebie!”. Rozważania, których wysłuchaliśmy podczas tej Drogi krzyżowej i postawione pytania z pewnością mogą okazać się pomocne w podążaniu z Chrystusem i za Chrystusem przez życie, w poszukiwaniu swego miejsca we wspólnocie Kościoła.
     Po końcowym błogosławieństwie, którego udzielił uczestnikom ks. kan. Krzysztof Ordziniak udaliśmy się na groby naszych bliskich, by zapalić znak, że pamiętamy i jesteśmy wdzięczni za przekazaną nam wiarę. Udział w plenerowej Drodze krzyżowej był świadectwem naszej wiary. Tak bardzo potrzebuje tego świadectwa współczesny świat.


Zdjęcia